The Practical Causes and Motivations of Didactic Themes Based on Islamic-Iranian Lifestyle in Masnavi Manavi

Document Type : علمی- پژوهشی

Authors

1 Persian Language and Literature Department, Shoushtar Branch, Islamic Azad University, Shoushtar, Iran.

2 Persian Language and Literature Department, Shoushtar Branch, Islamic Azad University, Shoushtar, Iran. (corresponding author)

Abstract

The doctrinal foundations, values, belief systems and government practices in each society determine a certain lifestyle. In fact, every society needs to follow multiple behavioral and interactive patterns at different levels in order to develop and grow. Paying attention to the lifestyle of a society that is accorded with the Islamic values is one of the necessities that have received much attention in Iranian society. Accordingly, Rumi's Masnavi, which has an important role in didactic and moral literature, has been effective in shaping a kind of lifestyle appropriate to the cultural and specific characteristics of the Islamic-Iranian society. Based upon this, the present article pursues two main purpose analytically: 1) In what ways are the practical causes and motivations of Rumi's didactic themes expressed in Masnavi? 2) How wide has the range of didactic themes in this work been? To achieve these two aims, Rumi's poems were studied in six books of Masnavi. Then, the practical motivations and themes in Masnavi that can be effective in the Islamic lifestyle were studied and analyzed. This descriptive-analytical research, while explaining the causes and motives of Rumi's didactic practices in Masnavi, has also tried to answer the basic question of the research that is " to what extent Rumi uses the methods such as enunciating, warning, reminding, allegory and the like? The most important result is that in Masnavi, Rumi uses the method of enunciation and punishment more to guide humans to perfection.
 
 
 

Keywords

References

  1. 1. قرآن کریم.
  2. جاهدجاه، عباس؛ رضایی، لیلا (1393)، بلاغت، چ دوم، تهران: پیام نور.
  3. جعفری تبریزی، محمدتقی (1362)، تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال‏الدین محمد بلخی، ج سوم، چ دهم، تهران: اسلامی.
  4. حاجیانی، ابراهیم (1386)، الگوهای سبک زندگی ایرانیان، چ دوم، تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک.
  5. ــــــــــــــــ (1388)، جامعه‏شناسی هویّت ایرانی، تهران: پژوهشکدة تحقیقات استراتژیک.
  6. خردمندپور، مسعود؛ آباد، فرزانه (1395)، کیمیای سخن پارسی، دزفول: دارالمؤمنین.
  7. زمانی، کریم (1387)، شرح جامع مثنوی معنوی مولانا جلال‏الدین محمد بلخی (دفتر اول تا ششم)، تهران: اطلاعات.
  8. ـــــــــــ (1382)، میناگر عشق، تهران: نشر نی.
  9. فروزانفر، بدیع‏الزمان (1373)، شرح مثنوی شریف، چ دهم، تهران: زوار.
  10. فرهادی، مریم؛ رهبری‏منش، کمال (1394)، «مبانی نظری سبک‏ زندگی ایرانی اسلامی»، مجموعه‏‏مقالات همایش ملی معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی، برگرفته از پایگاه https://civilica.com/doc/371558/.
  11. فتوحی، محمود (1395)، بلاغت تصویر، چ 4، تهران: سخن.
  12. کاویانی، محمد (1391)، سبک زندگی اسلامی و ابزار سنجش آن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  13. مولوی، جلال‏الدین محمد (1363)، مثنوی معنوی، تصحیح نیکلسون، رینولد. ا.، جلد چهارم کشف‏الأبیات، تهران: امیرکبیر.
  14. مهدوی کنی، محمدسعید (1387)، دین و سبک‏ زندگی، تهران: گروه فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع).
  15. همایی، جلال‏الدین (1369)، مولوی‏نامه، تهران: آگاه.
  16. وزین‏پور، نادر (1368)، آفتاب معنوی، چ سوم، تهران: امیرکبیر.

Files

Share

How to cite

Statistics