1. قرآن کریم.
2. نهج‌البلاغه (1379)، ترجمۀ سید جعفر شهیدی، چ۱۹، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
3. آمدی تمیمی، عبدالواحد (1360)، غررالحکم و دررالکلم، تحقیق میرجلال‌الدین محدث ارموی، چ۲، تهران: دانشگاه تهران.
4. ابراهیمی دینانی، غلامحسین (1389)، شعاع شمس، تهران: اطلاعات.
5. ـــــــ (1379)، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، تهران: طرح نو.
6. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1989) الحدود، قاهره: الهیئة المصریه.
7. ـــــــ (1375)، الاشارات و التنبیهات، مع الشرح للمحقق: الطوسی، قم: نشر بلاغت.
8. ابن مسکویه، ابوعلی احمد بن یعقوب (1426ق)، تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق، عماد هلالی، قم: طلیعة النور.
9. ابن منظور، محمد بن مکرم (1410ق)، لسان العرب، بیروت: دار الانصار.
10. ارسطو (1381)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمۀ سید ابوالقاسم پورحسینی، چ۲، تهران: دانشگاه تهران.
11. افلاکی، شمس الدین احمد(1362) مناقب‌العارفین، مصحح تحسین یازیجی، دنیای کتاب تهران.
12. انصاری، مرتضی بن محمدامین (1407ق)، فرائد الاصول، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
13. انیس، ابراهیم (1384)، فرهنگ المعجم الوسیط، ترجمۀ محمد بندرریگی، تهران: اسلامی.
14. تاجدینی، علی (1383)، فرهنگ نمادها و نشانه‌ها در اندیشۀ مولانا جلال‌الدین، تهران: سروش.
15. جرّ، خلیل (۱۳۸۱)، فرهنگ لاروس، ترجمۀ حمید طبیبان، تهران: انتشارات امیرکبیر.
16. جرجانی، الشریف علی بنى احمد (بی‌تا)، التعریفات، بیروت: دارالسرور.
17. جعفری، محمدتقی (۱۳۶۶)، تفسیر، نقد و تحلیل مثنوی، چ۱۱، تهران: اسلامی.
18. ـــــــ (1373)، تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی، تهران: اسلامی.
19. چیتک، ویلیام (1379)، عوالم خیال: ابن عربی و مسئلۀ اختلاف ادیان، چ۸، تهران: هرمس.
20. حبیبی، محسن (1394)، «بررسی معانی حق در فلسفۀ ابن سینا، جاویدان خرد»، حکمت، سال دوازدهم، شمارۀ ۱، ۲۹ـ50.
21. حجازی، بهجت‌السادات (1389)، طبیبان جان: گرایش‌های روان‌شناختی و روان‌درمانی در اشعار عطار و مولانا، چ۱، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
22. حر عاملی، محمد بن حسن (1409ق)، وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم: مؤسسۀ آل البیت الاحیاء التراث.
23. حمیدیان، سعید (1393)، سعدی در غزل، تهران: نیوفر.
24. دادبه، اصغر (1393)، کلیات فلسفه، چ۱۱، تهران: دانشگاه پیام نور.
26. دانش‌پژوه، منوچهر (1381)، گزیدۀ حدیقة الحقیقه، چ۲، تهران: علمی و فرهنگی.
27. داودی، علی مراد (1389)، عقل در حکمت مشاء، چ۲، تهران: حکمت.
28. دبروین، ی (1378)، حکیم اقلیم عشق: تأثیر متقابل دین و ادبیات در زندگی و آثار حکیم سنایی غزنوی، ترجمۀ مهیار علوی مقدم و محمدجواد مهدوی، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
29. دری، زهرا (1392)، شرح دشواری‌های حدیقة الحقیقه، چ۳، تهران: زوار.
30. راغب اصفهانی، حسین ابن محمد (1404ق)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: دارالقلم.
31. ریاحی، پری (1393)، عقل از دیدگاه مولانا، پیشگفتار سید حسین نصر، چ۲، تهران: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه.
32. زرین‌کوب، عبدالحسین (1386)، سرّ نی، چ۱۱، تهران: علمی.
33. زمانی، کریم(۱۳۸۲)، میناگر عشق، چ۴، تهران: نشر نی.
34. ساگال آرکین، هکتور، و خوزه گالیندر (1386)، داوری اخلاقی چیست، ترجمۀ احمدعلی حیدری، تهران: حکمت.
35. سرلو، خوان ادواردو (1389)، فرهنگ نمادها، ترجمۀ مهرانگیز اوحدی، تهران: دستان.
36. سنایی، مجدود بن آدم (1387)، حدیقة الحقیقة و طریقة الشریعه، محمدتقی مدرس رضوی، چ۷، دانشگاه تهران.
37. ـــــــ (1388)، دیوان، به سعی و اهتمام محمدتقی مدرس رضوی، چ۷، تهران: انتشارات سنایی.
38. سجادی، سید جعفر (1375)، فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، تهران: امیرکبیر.
39. سعیدی، حسن و سمانه فیضی (1395)، «بررسی نقش عقل در شناخت خداوند در اندیشۀ سنایی»، فصلنامه فلسفه و کلام اسلامی آینۀ معرفت، دورۀ شانزدهم، شمارۀ ۴۶، 21ـ42.
40. شمیسا، سیروس (1383)، انواع ادبی، تهران: میترا.
41. شجری، رضا (1386)، «ستایش و نکوهش عقل در مثنوی»، فصلنامه پژوهش‌های ادبی، سال چهارم، شمارۀ 17، 87ـ106.
42. شفیعی کدکنی، محمدرضا (۱۳95)، تازیانه‌های سلوک، چ۱۷، تهران: آگه.
43. صائب تبریزی، محمدعلی (1383)، دیوان، تهران: نشر علم.
44. صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (۱۳۸۱)، اسفار اربعه، ترجمۀ محمد خواجوی، تهران: نشر علم.
45. ـــــــ (1368)، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعه، قم: مکتبة المصطفویه.
46. ـــــــ (1381)، المبدأ و المعاد، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
47. ضیائی، انور (1389)، «تقابل عقل و عشق در مثنوی مولانا و حدیقه»، زیباشناسی ادبی، شمارۀ 4، ۱۱۹ـ۱۴۰.
48. طباطبایی، محمدحسین (1393ق)، تفسیر المیزان، بیروت: مؤسسۀ علمی.
49. ـــــــ (1372)، المیزان فی تفسیر القرآن، چ۵، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
50. طریحی، فخرالدین بن محمد (1365)، مجمع البحرین و مطلع النیرین، تصحیح احمد حسینی، تهران: مکتب المرتضویه.
51. طوسی، نصیرالدین (بی‌تا)، اخلاق ناصری، کتابفروشی علمیه اسلامیه، تهران: مروی.
52. غزالی، محمد بن محمد (1388)، نصیحة الملوک، به کوشش قوام‌الدین طه، تهران: جامی.
53. ـــــــ (1386)، کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.
54. ـــــــ (1374)، احیاء العلوم الدین، ترجمۀ مؤیدالدین محمد خوارزمی، به کوشش حسین خدیو جم، تهران: علمی و فرهنگی.
55. غنی، قاسم (1369)، تاریخ تصوف اسلام، چ۵، تهران: زوار.
56. فارابی، ابونصر (1980)، مقاله فی معانی العقل، به اهتمام بویج، چاپ لیدن.
57. فارس بن زکریا، احمد (1404ق)، معجم مقاییس اللغه، تحقیق عبدالسلام هارون، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
58. فتوحی محمود و محمدخانی، علی‌اصغر (1384)، شوریده‌ای در غزنه، چ۱، تهران: سخن.
59. فرمیهنی فراهانی، محسن، سبحانی‌نژاد، مهدی و مهدوی، زینب (1389)، «تبیین جایگاه عقل در مثنوی مولوی و دلالت‌های تربیتی آن»، دانشور رفتار، تربیت و اجتماع، شمارۀ 45، 171ـ184.
60. فروزانفر، بدیع‌الزمان (۱۳۴۶)، شرح مثنوی شریف، چ۲، تهران: زوار.
61. فروغی، محمدعلی (1344)، سیر حکمت در اروپا، تهران: زوار.
62. فیشته، یوهان گوتلیپ (1396)، نظام آموزۀ اخلاق بر اساس اصول آموزۀ دانش، ترجمۀ سید مسعود حسینی، تهران: مرکز نشر.
63. کلینی، محمد بن یعقوب (۱۳۸۱)، اصول الکافی، تهران: مکتبة الصدوق.
64. مجتبوی، سید جلال‌الدین (۱۳۶۱)، علم اخلاق اسلامی، ترجمۀ جامع السعادات، چ۲، تهران: حکمت.
65. مجلسی، محمدباقر (1403ق)، بحار الانوار، بی‌جا: مؤسسه التاریخ العربی.
66. محبتی، مهدی (1379)، سیمرغ در جستجوی قاف: درآمدی بر سیر و تحول عقلانیت در ادب فارسی، تهران: سخن.
67. محمد بن منور (1332)، اسرار التوحید، تصحیح ذبیح‌الله صفا، تهران: امیرکبیر.
68. محمودی، ابوالفضل (1392)، مشرق در دو افق، تهران: ادیان.
69. مدرسی، سید محمدرضا (1388)، فلسفۀ اخلاق، پژوهشی در بنیان‌های زبانی، فطری، تجربی، نظری و دینی و اخلاق، تهران: سروش.
70. مدنی، امیرحسین (1397)، «تطور استعاره عقل در غزلیات سنایی، عطار، مولانا»، پژوهش‌های ادب عرفانی گوهر گویا، سال دوازدهم، شمارۀ ۴، ۱۰۱ـ۱۲۶.
71. مرتضوی، منوچهر (1390)، جهان‌بینی و حکمت مولانا، تهران: توس.
72. مشرف، مریم (1389)، جستارهایی در ادبیات تعلیمی ایران، تهران: سخن و دانشگاه شهید بهشتی.
73. مصطفوی، حسن (1360)، التحقیق فی کلمات قرآن کریم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
74. مطهری، مرتضی (1373)، عدل الهی، چ۸، تهران: صدرا.
75. مولوی، جلال‌الدین (۱۳۶۶)، مثنوی معنوی، تصحیح نیکلسون، چ۹، تهران: امیرکبیر.
76. ــــــ (1369)، مثنوی معنوی، تصحیح و توضیح و فهرست‌ها: محمد استعلامی، چ۲، تهران: زوار.
77. ــــــ (1382)، کلیات شمس تبریری، مطابق با نسخۀ تصحیح‌شدۀ بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: طلایه.
78. میبدی، احمد بن محمد (1361)، تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار، تهران: امیرکبیر.
79. ناصرخسرو، ابومعین (بی‌تا)، زاد المسافرین، تصحیح بذل الرحمن، تهران: کتابفروشی محمودی.
80. نراقی، احمد (1378)، معراج السعادة، قم: هجرت.
81. نراقی، مولی محمدمهدی (1385)، جامع السعادات، ترجمۀ جلال‌الدین مجتبوی، تهران: حکمت.
82. نسفی، عزیزالدین (1379)، کتاب الانسان الکامل، تصحیح و مقدمۀ ماریژان موله و پیشگفتارهای هانری کربن، تهران: طهوری.
83. هولمز، رابرت، آل (1382)، مبانی فلسفۀ اخلاق، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.
84. یلمه‌ها، احمدرضا (1395)، «بررسی خاستگاه ادبیات تعلیمی منظوم و سیر تطور و تحول آن در ایران»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، سال هشتم، شمارۀ 29، 61ـ۹۰.
85. ــــــ (1390)، «آموزه‌های تعلیمی در منظومۀ غنایی محب و محبوب»، لسان مبین، سال سوم، شمارۀ ۶، 150ـ176.
)