2 دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
چکیده
مدح و ستایش از اغراض اصلی شعر فارسی است. این نوع ادبی در مسیر تکامل خود از گذشته‌های دور تا امروز تاثیری پر رنگ بر صفحة شعر شاعران داشته است. مسعود سعد سلمان، شاعر بزرگ قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری، اگرچه عمده شهرتش به سبب سرودن حبسیه است امّا قسمت اعظم دیوانش به قصاید مدحی اختصاص دارد. او در اشعار مدحی خود به ستایش صاحبان قدرت و شاعران معاصر خویش پرداخته و با معیارهای خاص خود آن‌ها را یا به دلیل فضایل واقعی ستوده و یا با هدف ترغیب به فضایل و نهی از رذایل مورد ستایش قرار داده است.
این مقاله سعی دارد با آوردن مقدماتی در موضوع مدح و تبیین زمینه تاریخی و ادبی عصر شاعر به ارائه توضیح و تفسیر اشعار مدحی مسعود سعد بپردازد. به امید آن که گوشه‌ای از کلیت هنری این گونه اشعار روشن شود.
A glance at the eulogy poems of Masoud Saad- Salman
نویسندگان [English]
aliasghar Baba Safari1؛ elaheh shabani2
1* Associate Professor of the Persian language and literature, Isfahan University:
2** M.A. Student of the Persian language and literature, Isfahan University:
چکیده [English]
Eulogy is the most important goal of Persian poem. This literary type through its evolutionary trend has had an effective role on the poetry of poets from the past till now. Although the main reputation of Masoud Saad- Salman, the poet of 5th and 6th Centuries A. H., is based on Habsieh poetry but the vast majority of his Divan is allocated to eulogy odes. He has praised not only only the authorities and his contemporary poets, but he also worshiped them according to his criteria because of their real excellences and with the intention of persude them to natty and avoid of unappealing. This study has tried to explain and describe eulogy poems of Masoud Saad by representing an introduction to eulogy and showing the historical and literary concepts of the poet with the aim of expressing some points of his work.
کلیدواژه‌ها [English]
Poem, Eulogy, ode, Masoud Saad Salmam, style
مراجع
1- اته، هرمان .(1351). تاریخ ادبیات فارسی، ترجمه با حواشی رضا زاده شفق، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
2- باسورث، کلیفورد ادموند .(1364). تاریخ غزنویان، ترجمه حسن انوشه، جلد دوم، تهران: امیرکبیر.
2ـ بهار، محمدتقی (ملک‌الشعرا) .(1371). بهار و ادب پارسی، به کوشش محمد گلبن، تهران: جیبی.
3ـ بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین .(1385). تاریخ بیهقی، به تصحیح خلیل خطیب رهبر، تهران: مهتاب.
4ـ رزمجو،حسین.(1385). انواع ادبیو آثار آن در زبان فارسی، مشهد: آستان قدس رضوی.
5 ـ ریپکا، یان و اوتاکارکلیما، ایرژی بچکا .(1382). تاریخ ادبیات ایران، ترجمه ابوالقاسم سری، تهران: سخن.
6- --------- .(1382). نقد و نظری بر شعر گذشته فارسی از دیدگاه اخلاق اسلامی، مشهد: دانشگاه فردوسی.
7 ـ زرین‌کوب، عبدالحسین .(1375). از گذشته ادبی ایران، تهران: الهدی.
8ـ شفیعی کدکنی، محمدرضا .(1386). صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگاه.
9 ـ شمیسا، سیروس.(1380). انواع ادبی، تهران: فردوس.
ابتدای صفحه