آفرینش ادبی اصلی‌ترین امتیاز یک شاعر است. از آنجا که شاعر برای شعر که تحفة جان اوست، ارزش بسیار قایل است، هنرمندانه آن را به غنای ظاهر و باطن می‌آراید و با شیفتگی شگرفی، توانایی‌های تحسین برانگیزش را در عالم شاعری بر می‌شمرد تا یکّه‌سوار میدان سخنوری باشد و از سوی دیگر به صورت غیر مستقیم، خصلت های مثبت انسانی را عرضه نماید. مسعود سعد سلمان، شاعر درباری غزنویان است؛ او بیش از دیگر شاعران روزگارش، خود را به هنر سخنوری ستوده و به ارجمندی موهبت سخنش صحه گذاشته است تا آن جا که گویی آموزگاری مفاهیم تعلیمی را بدو سپرده‌اند. در این جستار سعی بر آن است به مزیت‌هایی که وی سخن خود را به واسطة آنها برتر دانسته و با آن ها قصد ترغیب خوانندگان را به سوی فضایل داشته، به ترتیبِ بسامد موضوعی پرداخته شود تا دریچه تازه ای از هنر این شاعر بر ذهن خوانندگان گشوده گردد.
Literary creation is the most important points in the work of a poet. Since a poet values his lifegreatly, he arranges it aesthetically with appearance and inner richness. At the time, the composed recounts of his impressive strengths in the world of poetry with great fascination so that he became the lone rider of the eloquence field and on the other side, he offered positive qualities of human indirectly. Masood Saad Salman is a courtier poet and during the Ghaznavid kingdom; He has praised his eloquence art more than any other contemporary poets. He has reinforced his words’ venerability of blessings if responsibility of teaching educational concepts has been entrusted to him. The present paper has tried to bring briefly the art of eloquence, review of literature, introducing Masood Saad, his time and his poem as prelude; then with focus on Masood’s poems, it has been paid to the advantages with which the poet knows his words is superior and he intends to reinforce the readers toward the virtues as frequency topic, so that a new window of the art of this poet is opened for the mind of readers.
کلیدواژه‌ها [English]
the Art of eloquence, Massod Saad, Educational self-glorifications
ابتدای صفحه